บทความนี้มีชื่อว่า “No one knows what Thailand is doing right, but so far, it’s working” หรือ “ไม่มีใครู้ว่าสิ่งที่ประเทศไทยทำถูกหรือไม่ แต่จนถึงขณะนี้มันได้ผล”
ผู้เขียนได้ตั้งคำถามถึงเหตุผลที่ทำให้ประเทศสามารถควบคุมการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 เช่น การเว้นระยะห่างในวัฒนธรรมไทย ซึ่งมีการทักทายด้วยการไหว้แทนการสวมกอด หรือ การรณรงค์ให้ประชาชนสวมหน้ากากตั้งแต่เริ่มมีการระบาดบวกกับระบบสาธารณสุขที่เข้มแข็ง วิถีการใช้ชีวิตกลางแจ้งของคนไทยส่วนใหญ่ หรือ อัตราการมีโรคประจำตัวค่อนข้างต่ำ นอกจากนี้อาจเป็นเรื่องของลักษณะทางพันธุกรรมที่ทำให้ระบบภูมิคุ้มกันของคนไทย และอีกหลายชาติในลุ่มน้ำโขงสามารถต้านทานไวรัสโคโรนาได้มากกว่า หรือเป็นเพราะปัจจัยทั้งหมดนี้รวมกัน
แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นชัดเจน คือ แม้มีนักท่องเที่ยวต่างชาติไหลทะลักมาจากประเทศที่มีการแพร่ระบาดอย่างหนักช่วงต้นปี แต่ประเทศไทยกลับมีผู้ติดเชื้อเพียงไม่ถึง 3,240 คนและผู้เสียชีวิต 58 คน และจนถึงเมื่อวันพฤหัสบดี ไม่พบผู้ติดเชื้อภายในประเทศมานานเกือบ 7 สัปดาห์แล้ว
อัตราการติดเชื้อค่อนข้างต่ำพบทั้งในไทยและประเทศอื่นๆในลุ่มน้ำโขง เช่น เวียดนามไม่มีผู้เสียชีวิตด้วยโควิด-19 แม้แต่คนเดียว และไม่มีผู้ติดเชื้อภายในประเทศเกือบ
3 เดือน เมียนมาร์มีผู้ติดเชื้อ 336 คน กัมพูชา 166 คน และลาว 19 คน ส่วนมณฑลยูนนานของจีนที่เป็นแหล่งต้นน้ำของแม่น้ำโขงก็มีผู้ติดเชื้อไม่ถึง 190 คน
บทความอ้างคำสัมภาษณ์ของ นพ.ทวีศิลป์ วิษณุโยธิน โฆษกศูนย์บริหารสถานการณ์แพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ที่เคยบอกไว้เกี่ยวกับปัจจัยที่ทำให้
มีผู้ติดเชื้อน้อยในไทยว่า ไม่คิดว่าเป็นเรื่องภูมิคุ้มกันหรือพันธุกรรมเพียงอย่างเดียว แต่เกี่ยวกับวัฒนธรรม คนไทยไม่สัมผัสตัวกันเวลาทักทาย และเป็นเหมือนกันในประเทศอื่นๆในลุ่มน้ำโขง
ขณะที่นพ.วิพุธ พูลเจริญ ผู้เชี่ยวชาญด้านสาธารณสุขจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่ทำงานวิจัยเรื่องการระบาดของไวรัสโคโรนาในจังหวัดปัตตานี ตั้งข้อสังเกตว่า
ผู้ติดเชื้อมากกว่า 90% ไม่มีอาการป่วย ซึ่งเป็นอัตราสูงกว่าปกติ จึงกำลังศึกษาเกี่ยวกับระบบภูมิคุ้มกัน พร้อมกับชี้ให้เห็นว่า ในเมื่อคนไทยและอีกหลายชาติใน
ลุ่มน้ำโขงสามารถติดเชื้อไวรัสไข้เลือดออกเด็งกี่ได้มากกว่าคนจากทวีปอื่นๆ ก็อาจเป็นไปได้ว่าระบบภูมิคุ้มกันของคนไทยและในภูมิภาคนี้สามารถต้านทานโควิด-19 ได้ดีกว่า
เรื่องโดย Nation TV
สายลุยเตรียมพร้อมก่อนไป “เดินป่า” อ่านจบรู้เรื่อง