การไม่มีคู่ ไม่ได้แปลว่าชีวิตมีอะไรขาดหายไป

คอลัมน์ เป็นแม่ไม่ง่าย : ตอน การไม่มีคู่ไม่ได้แปลว่าชีวิตมีอะไรขาดหายไป – โดย ขึ้นหนึ่งค่ำ

เป็นแม่ไม่ง่าย – “เราเลิกกับเขาก่อนที่จะรู้ว่าตั้งครรภ์”

เริ่มตั้งท้องตอนอายุได้ 28 ปี เท่ากับตอนที่คุณแม่ของเราตั้งท้องเราเลย กว่าจะรู้ตัวว่าท้องก็ปาเข้าไป 19 สัปดาห์แล้ว ที่เราไม่รู้ตัวว่าท้องเพราะเราทานยาคุมแล้ว และโดยปกติเป็นคนประจำเดือนขาดอยู่บ่อยๆความคิดที่ว่าตัวเองจะตั้งท้องเลยไม่เคยอยู่ในหัว

กระทั่งว่าตอนช่วง 18-19 สัปดาห์ ลูกเริ่มดิ้น เราก็คิดว่ามีลมตีในท้อง แถมท้องป่องๆนิดหน่อย เราคิดว่าเป็นถุงน้ำในรังไข่หรือเปล่า คือหาข้อมูลแต่ว่าตัวเองน่าจะมีอาการผิดปกติในมดลูกหรือรังไข่แน่ๆ จนเช้าวันที่ไปโรงพยาบาลก็ยังคิดว่าตัวเองจะไปตรวจอาการมีถุงน้ำในรังไข่อยู่เลย

ปรากฏว่า ตั้งท้องได้ 19 สัปดาห์แล้ว ทารกเป็นเพศชาย แข็งแรงดี ก็คือ surprise มาก ณ ตอนนั้นคือเครียดมาก เพราะทั้งเราและทั้งพ่อของลูกต่างก็ไม่ได้เตรียมใจมา แต่ทันทีที่เขารู้ ก็บอกเราว่า ห้ามคิดเรื่องจะเอาออกเด็ดขาดนะ

จริงๆคือเปิดไพ่ตรวจดวงตัวเองเจอตั้งแต่ต้นปีว่ามีเกณฑ์ตั้งท้อง เรายังนั่งขำกับเพื่อนอยู่เลยว่าตลกแล้ว จะท้องได้ยังไง กับพ่อของลูกก็ห่างหายจากเรื่องนี้กันไปนานมาก แต่จนแล้วจนรอดก็ตั้งท้องจริงๆจนได้ ไม่ได้คิดว่าจะท้องจริงๆขนาดที่ดูดวงตัวเองไว้ยังลืมนึกถึง

หลังจากทราบผลตรวจเราก็มาคุยกันด้วยเหตุด้วยผลว่าจะรับผิดชอบอีกชีวิตที่กำลังจะเกิดมาอย่างไร โชคดีที่เราไม่มีอาการแพ้ท้องเลยตลอดการตั้งครรภ์ ช่วงเดือนแรกๆเราขึ้นเครื่องบินหลายครั้ง นั่งมอเตอร์ไซค์ แต่ลูกก็เกาะแน่นมาก รอดมาได้ คงตั้งใจอยากมาเกิดจริงๆ

“ความเจ็บปวดที่น่าจดจำ” คือคำที่แทนการคลอดด้วยวิธีธรรมชาติได้ดีที่สุด เหมือนเราผ่านวินาทีเฉียดตายมา แล้วได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กับเจ้าตัวน้อย ที่เคยได้ยินคำกล่าวว่า “Making decision to have a child is momentous. It is to decide forever to have your heart go walking around outside your body” คือไม่เกินจริงเลย ขนาดเคสเราคือมาด้วยความไม่ตั้งใจ แต่ทันทีที่มีเขาจุดหมายทั้งชีวิตของเรามันเปลี่ยนไปเลยเหตุผลและทุกอย่างในชีวิตของเรานับแต่นี้คือ “เพื่อเขา”

การได้เห็นเขาเริ่มยิ้ม เริ่มหัวเราะ เริ่มอ้อแอ้ ทุกๆอย่าง มันเป็นช่วงเวลาที่พิเศษมากๆไปหมด

เรื่องความสัมพันธ์กับพ่อของลูกนั้น เราเลิกกับเขาตั้งแต่ก่อนที่จะรู้ว่าตั้งครรภ์ ดังนั้นเราจึงมีการคุยกันตรงๆว่าเราจะรับผิดชอบลูกร่วมกันอย่างไร ในจุดของคู่เรามันคือคนสองคนที่มีเหตุผลว่าอีกคนหนึ่งไม่ qualified ที่จะเป็นคู่ชีวิตของเราได้ ซึ่งเราก็ยอมรับร่วมกันในการตัดสินใจอย่างนี้ ถึงเราจะไม่เลือกอีกฝ่ายเป็นภรรยาและสามี แต่เราก็ยังเป็นพ่อและแม่ของลูกอยู่

หลังจากมีลูก ชีวิตเปลี่ยนไปมาก เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยคิดมาก่อนเลยเรื่องที่จะมีลูก เราคิดไว้แค่ว่าเราจะ stay young ไปจนแก่ หาเงินมาได้ก็ใช้ตามใจ หมุดหมายเดียวที่ชีวิตเราเคยมีก่อนหน้านี้คือ “แม่” เราคิดว่าการที่เราดูแลและตอบแทนแม่เราได้ ให้เค้ามีชีวิตบั้นปลายที่สุขสบาย คือเราประสบความสำเร็จ แล้ว แต่ทันทีที่เจ้าจิ๋วเกิดมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

ถ้าถามว่าก้าวข้ามจุดที่ต้องตัดสินใจมายากไหม ก็ต้องบอกตรงๆว่าไม่ง่าย โชคดีที่เรามีคุณแม่ของเราเองที่เข้าใจและเป็นพลังสำคัญที่ช่วยให้ทุกอย่างมันง่ายลงมาก แม่ไม่ตั้งคำถามกับเราสักข้อ ไม่เคยตำหนิเราเลยสักครั้ง มีแต่ความเข้าใจและสองแขนที่พร้อมจะอ้ารับลูกสาวและหลานชาย

การเลี้ยงลูกในแบบแม่เลี้ยงเดี่ยวนั้น เราโชคดีมากที่เรามีคุณแม่ที่รักเราและเข้าใจ คุณแม่ช่วยเหลือทุกอย่าง ทำให้เรายังสามารถหารายได้ไปด้วยได้ เราหารายได้อยู่ที่บ้าน มีคุณแม่ช่วยเลี้ยงตัวจิ๋วในตอนที่เราไม่สะดวก แถมยังทำอาหารอร่อยๆบำรุงให้ทุกมื้อ คิดว่าเท่านี้เราก็โชคดีกว่าอีกหลายคนมากแล้ว

มีบ้างที่เวลาเห็นเพื่อนๆในเฟสบุ๊คมีคุณสามีคอยดูแลใกล้ชิด มีพ่อที่คอยเล่นกับลูกในทุกๆวันแล้วเราจะแอบริษยาบ้าง ^_^ แต่เราก็คิดว่าครอบครัวของเราก็มีรูปแบบชีวิต อีกอย่าง ที่มันก็มีความสุขได้เหมือนกันค่ะ

เหตุการณ์ไหนหรือสิ่งไหนเป็นกำลังใจให้เรามากที่สุด บางครั้งที่เราพารานอยด์กลางดึกหรือเกิดฟุ้งซ่านขึ้นมา แค่หันไปเห็นลูกนอนหลับตาแล้วหายใจเข้าออกอยู่ข้างๆก็มีความสุขแล้ว ความรู้สึกที่ว่า “เขาคือของขวัญที่พิเศษที่สุดที่เราโชคดีได้รับมา” มันช่วยปัดเป่าทุกอย่างเสมอ

ในอนาคตอยากเห็นลูกโตมาเป็นคนที่ทำได้เต็มที่ที่สุดในทางของตัวเองที่เขาเลือก ไม่ว่าเขาจะชอบทางไหนเราก็จะสนับสนุนให้เค้าไปถึงจุดที่ยอดเยี่ยมที่สุดของเค้าให้ได้ ถึงเวลานั้นเราคงจะภูมิใจมาก

ฝากถึงคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวท่านอื่นๆว่า “การเติมเต็มตัวเองให้ได้ก่อน” เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดและทรงพลังมาก หากคุณกำลังสิ้นหวังหรือถดถอย ให้หาคุณค่าในตัวเองให้เจอ รู้สึกภูมิใจในตัวเองให้ได้ ไม่รู้สึกว่าการไม่มีคู่แปลว่าชีวิตมีอะไรขาดหายไป ชีวิตจะสมดุลมาก และจะคัดกรองคนดีๆ เข้ามาได้มากกว่า ไม่เสียเวลาไปกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีคุณภาพ ถ้าตัวเราพร้อม มันจะช่วยคัดกรองคนที่พอดีจริงๆเข้ามาเอง และถ้าไม่ เราก็จะไม่เดือดร้อนเลย เมื่อไหร่ก็ตามที่เรายังโหยหาและขวนขวายการเติมเต็มจากคนอื่น เราจะไม่มีทางพร้อมมากพอที่จะครอบครองความสุขที่เป็นของจริงเลย#.

ที่มาเรื่อง คุณแม่ท่านหนึ่ง กรุงเทพฯมหานคร
เพจ https://m.facebook.com/tarotunderstarlight/
เนื้อหาต้นฉบับ